लिनक्स मिंट विरुद्ध उबंटू: तुमच्यासाठी कोणता ओएस योग्य आहे?

अनुक्रमणिका

• १. परिचय
• २. इतिहास आणि पार्श्वभूमी
• ३. डेस्कटॉप वातावरण
• ४. कामगिरी आणि सिस्टम संसाधनांचा वापर
• ५. सॉफ्टवेअर आणि पॅकेज व्यवस्थापन
• ६. कस्टमायझेशन आणि वापरकर्ता इंटरफेस
• ७. सॉफ्टवेअर उपलब्धता आणि सुसंगतता
• ८. सुरक्षा आणि समर्थन
• ९. लक्ष्यित प्रेक्षक आणि वापर प्रकरणे

I. परिचय

II. इतिहास आणि पार्श्वभूमी

लिनक्स मिंट आणि उबंटू दोघेही डेबियनवर आधारित एक समान पाया सामायिक करतात, परंतु त्यांचा इतिहास वेगवेगळ्या दृष्टिकोन आणि प्राधान्यक्रमांना प्रतिबिंबित करतो.

कॅनोनिकलने विकसित केलेले उबंटू, २००४ मध्ये लिनक्सला अधिक सुलभ बनवण्याच्या उद्देशाने प्रथम प्रकाशित झाले. कॅनोनिकलने वारंवार अपडेट्स, मजबूत समर्थन आणि सातत्यपूर्ण GNOME-आधारित डेस्कटॉप वातावरणासह वापरकर्ता-अनुकूल वितरण विकसित करण्यावर लक्ष केंद्रित केले. उबंटू ग्राहक संगणक आणि एंटरप्राइझ वातावरणात लिनक्सची व्यापक स्वीकृती दर्शवित आहे. उबंटूचे रिलीज सायकल दोन आवृत्त्या देते: नेहमीचे सहा महिन्यांचे रिलीझ आणि LTS (दीर्घकालीन समर्थन) आवृत्त्या, जे पाच वर्षांचे सुरक्षा अद्यतने प्रदान करतात, ज्यामुळे ते एंटरप्राइझ आणि डेव्हलपर्ससाठी एक आवडता पर्याय बनते.

सुरुवातीच्या उबंटू वापरकर्त्यांना येणाऱ्या काही समस्या सोडवण्यासाठी २००६ मध्ये लिनक्स मिंट लाँच करण्यात आले. सिनामन, मेट आणि एक्सएफसीई डेस्कटॉप वातावरणात विंडोजसारखा इंटरफेस समाविष्ट करून वापरकर्त्याचा अनुभव सुलभ करण्याचा प्रयत्न केला. लिनक्स मिंट लगेचच लोकप्रिय झाला कारण त्याचा वापर सुलभता, किमान संसाधनांचा वापर आणि आउट-ऑफ-द-बॉक्स क्षमता, ज्यामध्ये प्री-इंस्टॉल केलेले मीडिया कोडेक्स समाविष्ट होते. मिंट उबंटूच्या एलटीएस आवृत्त्यांवर तयार केले असले तरी, ते कॅनोनिकलच्या स्नॅप पॅकेजेस काढून टाकून आणि फ्लॅटपॅक सपोर्टसह अधिक कस्टमायझेशन प्रदान करून स्वतःला वेगळे करते.

दोन्ही वितरणे सुरक्षित आणि सुरक्षित वातावरण प्रदान करतात, परंतु लिनक्स मिंटचा वापरकर्ता सानुकूलन आणि वापरणी सुलभतेवर भर असल्याने ते विशेषतः नवशिक्यांसाठी आकर्षक बनते, तर उबंटूची स्केलेबिलिटी आणि समर्थन वापरकर्त्यांच्या विस्तृत श्रेणीला आकर्षित करते.

III. डेस्कटॉप वातावरण

लिनक्स मिंट आणि उबंटूमधील सर्वात महत्त्वाचा फरक म्हणजे प्रत्येक वितरणाद्वारे दिले जाणारे डेस्कटॉप वातावरण. हे वातावरण वापरकर्ता इंटरफेस, नेव्हिगेशन आणि एकूण अनुभवाला आकार देते, ज्यामुळे ते दोघांमधून निवड करताना एक महत्त्वाचा घटक बनतो.

लिनक्स मिंटमधील प्रीमियर डेस्कटॉप वातावरण, सिनामन, उपलब्ध असलेल्या अनेक पर्यायांपैकी एक आहे. सिनामनमध्ये एक क्लासिक डेस्कटॉप लेआउट आहे जो विंडोज इंटरफेसची अगदी नक्कल करतो, ज्यामुळे वापरकर्त्यांना विंडोजमधून स्थलांतर करणे सोपे होते. ते अत्यंत अनुकूलनीय, हलके आणि साधे मेनू-आधारित नेव्हिगेशन म्हणून ओळखले जाते. लिनक्स मिंट MATE आणि Xfce ला देखील समर्थन देते, जे सिनामनपेक्षा हलके आहेत आणि जुन्या किंवा कमी-संसाधन असलेल्या संगणकांसाठी योग्य आहेत.

दुसरीकडे, उबंटूमध्ये GNOME डेस्कटॉप वातावरण हे डिफॉल्ट इंटरफेस म्हणून वापरले जाते. GNOME हे एक समकालीन, सुंदर वातावरण आहे ज्यामध्ये किमान स्वरूप आहे आणि कार्यक्षमतेवर भर दिला जातो. त्यात डाव्या बाजूला डॉक आणि उघड्या विंडो आणि अनुप्रयोगांसाठी जलद प्रवेशासाठी क्रियाकलाप विहंगावलोकन सारखी वैशिष्ट्ये आहेत. उबंटूमध्ये कुबंटू (KDE प्लाझ्मासह), लुबंटू (LXQt सह), आणि झुबंटू (Xfce सह) सारख्या इतर डेस्कटॉप वातावरणांसह आवृत्त्या देखील आहेत.

लिनक्स मिंट आणि उबंटूमधील निर्णय बहुतेकदा कोणता डेस्कटॉप वातावरण तुमच्या वर्कफ्लो आणि हार्डवेअरच्या गरजा पूर्ण करतो यावर अवलंबून असतो.

IV. कामगिरी आणि सिस्टम संसाधनांचा वापर

लिनक्स मिंट विरुद्ध उबंटूची तुलना करताना, कामगिरी आणि सिस्टम रिसोर्स वापर हे महत्त्वाचे घटक आहेत, विशेषतः जुन्या किंवा कमी शक्तिशाली हार्डवेअर असलेल्या वापरकर्त्यांसाठी.

लिनक्स मिंट हलके असल्याने प्रसिद्ध आहे, विशेषतः जेव्हा ते सिनामन, मेट किंवा एक्सएफसीई डेस्कटॉप वातावरण वापरतात. हे डेस्कटॉप वातावरण संसाधन-कार्यक्षम आहेत, ज्यामुळे मर्यादित सीपीयू आणि रॅम असलेल्या जुन्या डिव्हाइसेस किंवा सिस्टमसाठी लिनक्स मिंट एक उत्तम पर्याय बनतो. उदाहरणार्थ, एक्सएफसीई असलेले लिनक्स मिंट 2 जीबी रॅमसह चांगले कार्य करू शकते, ज्यामुळे कालबाह्य तंत्रज्ञानाचे पुनर्वसन करू इच्छिणाऱ्या लोकांसाठी ते एक उत्तम पर्याय बनते. तिन्हींपैकी सर्वात वजनदार सिनामन देखील जीनोमपेक्षा अधिक संसाधन-कार्यक्षम आहे.

उबंटू, जरी उच्च-कार्यक्षमता असलेली ऑपरेटिंग सिस्टम असली तरी, त्याला लक्षणीयरीत्या अधिक सिस्टम संसाधनांची आवश्यकता असते. त्याचे डीफॉल्ट GNOME डेस्कटॉप वातावरण त्याच्या आधुनिक, पॉलिश केलेल्या इंटरफेससाठी उल्लेखनीय आहे, जरी ते अधिक CPU आणि RAM वापरते. परिणामी, उबंटू जुन्या हार्डवेअरवर Linux मिंटपेक्षा हळू चालत असल्याचे दिसून येईल. तथापि, ते सध्याच्या सिस्टमवर उत्कृष्ट आहे ज्यांच्याकडे उच्च प्रक्रिया शक्ती आहे, ज्यामुळे एक गुळगुळीत आणि प्रतिसादात्मक अनुभव मिळतो.

शेवटी, लिनक्स मिंट कमी-संसाधन असलेल्या पीसीवर चांगले कार्यप्रदर्शन प्रदान करते, तर उबंटू नवीन, उच्च-शक्तीच्या संगणकांवर इष्टतम कार्य करते.

व्ही. सॉफ्टवेअर आणि पॅकेज व्यवस्थापन

Linux Mint आणि Ubuntu दोन्ही Debian वर आधारित आहेत आणि manage.deb पॅकेजेससाठी APT पॅकेज मॅनेजर वापरतात हे असूनही, सॉफ्टवेअर इंस्टॉलेशन आणि पॅकेज मॅनेजमेंटसाठी त्यांचे दृष्टिकोन लक्षणीयरीत्या भिन्न आहेत.

लिनक्स मिंट प्रोग्राम व्यवस्थापनासाठी सोप्या, वापरकर्ता-अनुकूल दृष्टिकोनाला प्राधान्य देते. ते मिंट सॉफ्टवेअर मॅनेजरचा वापर करते, जे वापरण्यास सोपे आहे आणि फ्लॅटपॅक सपोर्ट आहे. फ्लॅटपॅक वापरकर्त्यांना सुसंगततेच्या अडचणींशिवाय अनेक वितरणांमध्ये अॅप्स स्थापित करण्याची परवानगी देते, जे स्नॅपपेक्षा जास्त स्वातंत्र्य प्रदान करते. मिंट अधिक प्रगत पॅकेज व्यवस्थापन समाधान पसंत करणाऱ्या व्यक्तींसाठी सिनॅप्टिक पॅकेज मॅनेजर प्रदान करते.

शिवाय, लिनक्स मिंटने स्नॅपसाठी डीफॉल्ट सपोर्ट काढून टाकला आहे, ज्यामुळे ओपन-सोर्स आणि डिस्ट्रो-अज्ञेयवादी सॉफ्टवेअर पॅकेजेस हव्या असलेल्यांसाठी एक पर्याय उपलब्ध झाला आहे.

दुसरीकडे, उबंटूमध्ये स्नॅप पॅकेजेस मोठ्या प्रमाणात समाविष्ट आहेत. कॅनोनिकलचा स्नॅप सर्व अवलंबित्वे एकाच पॅकेजमध्ये एकत्रित करण्याची परवानगी देतो, ज्यामुळे काही वापरकर्त्यांसाठी स्थापना करणे सोपे होते. दुसरीकडे, स्नॅप, लिनक्स समुदायात विभागणी करणारा आहे कारण तो बंद-स्रोत आहे आणि त्यामुळे काही कार्यप्रदर्शन समस्या निर्माण झाल्या आहेत. उबंटूमध्ये उबंटू सॉफ्टवेअर सेंटर देखील आहे, जे स्नॅप आणि क्लासिक एपीटी-आधारित प्रोग्राम दोन्ही ऑफर करते, ज्यामुळे ते अधिक बहुमुखी बनते परंतु कदाचित मिंटच्या पॅकेज मॅनेजर्सपेक्षा हळू असते.

शेवटी, लिनक्स मिंट स्नॅप पॅकेजेस टाळण्यास प्राधान्य देणाऱ्या वापरकर्त्यांना अधिक लवचिकता आणि पर्याय प्रदान करते, तर उबंटूचे स्नॅप इंटिग्रेशन काही अॅप्ससाठी वापरण्याची सोय देते.

सहावा. कस्टमायझेशन आणि वापरकर्ता इंटरफेस

कस्टमायझेशन आणि युजर इंटरफेसच्या बाबतीत, लिनक्स मिंट आणि उबंटू दोघांनाही वेगवेगळे पर्याय आहेत, परंतु लिनक्स मिंट अधिक लवचिक आणि युजर-फ्रेंडली आहे.

लिनक्स मिंटचे प्रमुख डेस्कटॉप वातावरण, सिनामन, त्याच्या पारंपारिक विंडोज-शैलीच्या देखाव्यासाठी प्रसिद्ध आहे, जे अनेक वापरकर्त्यांना वापरण्यास सोपे वाटते. त्यात बॉक्सच्या बाहेर मोठ्या प्रमाणात कस्टमायझेशन शक्यता समाविष्ट आहेत, ज्यामुळे वापरकर्त्यांना सिस्टम सेटिंग्जमधून थेट थीम, अ‍ॅपलेट आणि डेस्कलेट बदलण्याची परवानगी मिळते. या क्षमता मिंटला अत्यंत बहुमुखी बनवतात, ज्यामुळे वापरकर्त्यांना डेस्कटॉप लूकपासून ते वैयक्तिक अ‍ॅपलेट कार्यक्षमतेपर्यंत सर्व गोष्टींवर पूर्ण लवचिकता मिळते. मिंट वापरकर्ते अधिक कस्टमायझेशनसाठी समुदाय-विकसित थीम आणि अ‍ॅपलेटच्या भांडारात देखील प्रवेश करू शकतात.

उबंटू डिफॉल्टनुसार GNOME डेस्कटॉप वातावरण वापरते, जे साधेपणा आणि मिनिमलिझमला महत्त्व देते. GNOME सिनामनपेक्षा कमी बिल्ट-इन कस्टमायझेशन पर्याय देते, GNOME एक्सटेंशन वापरकर्त्यांना अधिक कार्यक्षमता आणि वैयक्तिकरण जोडण्याची परवानगी देते. तथापि, यासाठी GNOME ट्वीक्स सारख्या अतिरिक्त साधनांची स्थापना आवश्यक आहे, ज्यामुळे नवीन येणाऱ्यांसाठी गोष्टी थोड्या कठीण होतात. विविध डेस्कटॉप वातावरणांना प्राधान्य देणाऱ्या ग्राहकांसाठी, उबंटू कुबंटू (KDE सह) आणि लुबंटू (LXQt सह) सारख्या अनेक आवृत्त्यांना समर्थन देते.

थोडक्यात, लिनक्स मिंट अधिक सहज आणि सानुकूलित अनुभव देते, तर उबंटू कमी कस्टमायझेशन पर्यायांसह सरलीकृत इंटरफेसवर लक्ष केंद्रित करते.

VII. सॉफ्टवेअर उपलब्धता आणि सुसंगतता